Stefan Hankus (1908-1988) urodził się w miejscowości Kozy (obecnie: województwo śląskie, powiat bielski). Z żoną Antoniną (z d. Kozieł) miał trzy córki: Genowefę, Anielę i Zofię oraz syna Stefana. W roku 1953 założył własny szlifierski zakład rzemieślniczy; był lokalnym działaczem społecznym, znakomitym myśliwym. Wśród znajomych postrzegany był jako causeur.
Żołnierz Armii Krajowej, aresztowany 28 stycznia 1945 r. Po przesłuchaniach na Łubiance deportowany za Ural do obozu pracy w miejscowości Bułanasz w obwodzie swierdłowskim. Później przewieziony do łagru w Ałtaju. Zwolniony 13 listopada 1947 r. Do rodzinnej miejscowości Kozy (pow. Biała Krakowska, woj. małopolskie) powrócił skrajnie wycieńczony, ważył wtedy ok. 40 kg.
Syn Stefana Hankusa opowiada o pobycie ojca na zesłaniu tutaj